بررسی تأثیر تداخل زمانی جمعیت طبیعی علف‌های هرز و تراکم بوته گیاه زراعی بر روی برخی شاخص‌های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه‌ای (Zea mays L.)

به‌منظور بررسی اثر تداخل جمعیت طبیعی علف‌های هرز و تراکم ذرت دانه‌ای، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل ‌در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 86-1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 2 فاکتور، تراکم بوته ذرت در 3 سطح (4، 7 و 10 بوته در مترمربع) و تداخل علف‌ هرز در 3 سطح (عدم تداخل به‌عنوان کشت خالص، تداخل تا مرحله 9 برگی و تداخل تا مرحله 13 برگی) بود. نتایج نشان داد که در تراکم مناسب بوته (7 بوته در مترمربع)، ذرت می‌تواند از طریق افزایش پتانسیل رقابتی خود تداخل علف‌های هرز را تا حدی کاهش دهد. با این وجود علف‌های هرز موجب کاهش ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال و تعداد ردیف در بلال ذرت گردید. به‌نحوی که تداخل علف‌های هرز موجب شده تا کمترین ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ و عملکرد دانه از تیمارهای رقابت علف‌های هرز تا مرحله 13 برگی در هر سه تراکم گیا‌هی به‌دست آید. به‌طورکلی در این آزمایش مشخص شد که با افزایش تراکم، ذرت حضور علف‌های هرز را تا مرحله‌ 9 برگی (40 روز پس از کاشت) با کاهش 5-15 درصدی در عملکرد تحمل می‌نماید. در صورتی‌که با طولانی‌ شدن مدت تداخل علف‌های هرز تا مرحله‌ 13 برگی و انتهای فصل رشد عملکرد دانه کاهش یافت، و طولانی‌ شدن دوره‌های عاری از علف‌های هرز (تیمارهای کشت خالص) مانع نقصان عملکرد گردید.